Tsjaikovski's Symfonie nr. 6 en Verdi's Ouverture uit La forza del destino

Tsjaikovski’s Symfonie nr. 6

In zijn Zesde symfonie, met als bijnaam ‘Pathétique’, verwerkte Tsjaikovski alle leed en liefde, geluk en kwellingen van zijn roerige leven. Die bijnaam koos hij vanwege de band met de pianosonate 'Pathétique' van Beethoven, ook zo’n intens emotioneel werk. Nog één keer gaf Tsjaikovski zijn ziel en zaligheid bloot. Wie goed luistert, hoort in de tragische finale van de symfonie de hartslag van de componist, en – met een daverende klap op de tamtam – de aankondiging van het tragische noodlot. Want hoe dicht de symfonie op Tsjaikovski’s leven aansloot, bleek negen dagen na de première, toen de componist op 53-jarige leeftijd in Sint-Petersburg overleed. Zo is Tsjaikovski’s laatste symfonie een testament en afscheidsbrief ineen.

Verdi’s Ouverture uit 'La forza del destino'

Ook in de Ouverture uit 'La forza del destino' (De macht van het noodlot) van Verdi speelt het noodlot een grote rol. De eerste drie unisono noten in de koperblazers, het noodlot-motief, maken meteen duidelijk dat het niet goed zal aflopen in deze opera over de kracht van familie, liefde en de dood. In de ouverture is te horen hoe dicht die elementen bij elkaar liggen. Met een flinke dosis dramatiek en passie is het Verdi ten top.