Orkestraal vuurwerk van Chin en Stravinsky

De vuurvogel: Stravinsky’s doorbraak

Eigenlijk was Stravinsky derde keus toen Sergej Diaghilev, impresario van de Ballets Russes, hem eind 1909 benaderde voor een ballet op Russische sprookjes. Pas toen de componisten Tsjerepnin en Ljadov vriendelijk hadden bedankt, werd de jonge Igor gepolst. Het bleek een gouden greep. Toen De vuurvogel ruim een half jaar later in première ging, markeerde de virtuoos georkestreerde partituur voor zowel de componist als het balletgezelschap de definitieve doorbraak bij het Parijse publiek.

Rachmaninoff en Chin

Van de vele composities die hun inspiratie vonden in Paganini’s 24ste Capriccio, behoren Rachmaninoffs Paganini-variaties ongetwijfeld tot de meest geliefde. Alleen al de formele blauwdruk is een wonder. De componist kruist variatiereeks met concertvorm tot een rapsodie waarin, naast Paganini’s thema, ook het Dies irae-motief rondwaart. Kent Nagano opent het concert met een nieuw, ongetwijfeld kleurrijk werk van componist in focus Unsuk Chin, waarvan op het moment van schrijven slechts de titel bekend is: Alaraph ‘Ritus des Herzschlags’.