De vrome legende van Liszt

Pianovirtuoos met religieuze wijding

Vanaf zijn veertigste was hij hofkapelmeester in Weimar en als componist de uitvinder van het symfonische gedicht. Rond zijn vijftigste verhuisde hij naar Rome, ontving een religieuze wijding, noemde zich abbé Liszt en componeerde een groot aantal religieus getinte koorwerken. Liszt was de schoonzoon van (en goed bevriend met) de twee jaar jongere Richard Wagner.

Fresco’s komen tot klinken

Beide mannen hebben elkaar zeker beïnvloed, maar Liszt had voor het componeren van een opera niet het benodigde instinct. Toch waagde hij zich aan een nieuw genre: een concertopera/oratorium op een religieus getint thema: de Legende van de Heilige Elisabeth. In 1855 schilderde Moritz von Schwind zes fresco’s over het leven van Sint Elisabeth voor de Wartburg in Thüringen. Liszt liet zich daar inspireren tot een werk waarin dramatiek hand in hand gaat met statische vroomheid. Een uitgelezen kans om kennis te maken met een van de meest intrigerende partituren van deze negentiende-eeuwse muzikale reus.