Yang Yang Cai: ‘Concerten geven vind ik het leukste wat er is’

‘Het was te gek’, zegt Yang Yang Cai als ze na de opnames neerploft in de Artiestenfoyer. ‘De Barcarolle is een van de mooiste werken die Chopin heeft geschreven. Er zit zoveel verfijning en nuance in. Dat stuk in de Koorzaal te mogen opnemen, ik vond het fantastisch.’ Twee takes nam ze op, ze koos resoluut voor de eerste. ‘Die voelde als recht uit mijn hart.’

Recht uit het hart, het is ook hoe Yang Yang praat. Soms naar woorden zoekend, intuïtief, zonder overbodige tierelantijnen. Ze vindt het heel fijn dat jonge musici een online podium krijgen aangeboden tijdens De week van de Jonge Musicus, vertelt ze. In de verspreiding via social media ziet ze nieuwe kansen. ‘Het is een goede manier om een breed publiek aan te spreken.’ Dat sluit mooi aan bij haar missie. ‘Ik wil mensen overtuigen dat klassieke muziek het mooiste is wat er bestaat.’

Ik wil mensen overtuigen dat klassieke muziek het mooiste is wat er bestaat

Haar prachtige groene concertjurk – ‘die heb ik gevonden bij een Turks winkeltje in Amsterdam’ – heeft Yang Yang na de opnames verwisseld voor een sportieve trui en broek. De laatste keer dat zij een van haar jurken uit de kast haalde, is alweer twee maanden geleden. ‘Dat was voor een bedankvideo voor sponsors van Het Concertgebouw.’ Hoe blij zij ook is met alle online mogelijkheden, ze staat te popelen om weer voor publiek op te treden. ‘Concerten geven vind ik het leukste wat er is. Voor een lege zaal spelen voelt heel onnatuurlijk.’

‘Concerten worden nu steeds verplaatst. Tegelijkertijd moet je je wel voorbereiden, dat is soms best vervelend. Er is weinig houvast, die moet je voor jezelf creëren.’ Eigenlijk had ze nu in Italië zullen wonen, waar ze bij Enrico Pace haar masteropleiding volgt aan de befaamde pianoschool in Imola. Corona maakte dat onmogelijk. ‘Ik heb nu les via Zoom.’ Haar dagelijkse routine bestaat uit veel studeren. ‘’s Ochtends en ’s middags zit ik achter de piano. Tussendoor ga ik vaak even naar buiten. Ik woon in een appartement op vier hoog. Daar heb ik een elektrische piano. En ik heb een plek in Amsterdam waar ik op een vleugel kan oefenen.’

Yang Yang speelt piano vanaf haar vijfde. In 2019 behaalde zij haar bachelor bij Jan Wijn aan het Conservatorium van Amsterdam. Ze geeft concerten, solo, maar ook met violist Shin Sihan en cellist Alexander Warenberg. De pianiste straalt als ze vertelt over dit trio waarmee ze in maart 2019 een recital gaf in de Kleine Zaal. ‘Het zijn zulke fantastische musici. Met hen samenspelen is elke keer een geweldige belevenis.’

Die eerste keer mocht ik in de Kleine Zaal spelen. Ik was negen en dacht: goh, wat is het hier mooi. Vanaf dat moment is het mijn ultieme droom om concertpianist te worden

Op concoursen gooide Yang Yang hoge ogen. Zo won zij de YPF Piano Competition in 2019 en twee keer het Steinway Pianoconcours: in 2008 en 2012. ‘Die eerste keer mocht ik in de Kleine Zaal spelen. Ik was negen en dacht: goh, wat is het hier mooi. Vanaf dat moment is het mijn ultieme droom om concertpianist te worden. Om in alle grote concertzalen op te treden en muziek met mensen te mogen delen.’

Yang Yang somt een heel lijstje op van internationale zalen waar ze hoopt ooit te kunnen spelen. Variërend van de Philharmonie de Paris tot Carnegie Hall in New York. Ambitieuze plannen voor de toekomst, maar voorlopig moeten eerst de concertzalen in Nederland maar weer eens open. Wanneer dat zal zijn, wie zal het zeggen? Intussen is Yang Yang al druk aan het studeren voor het recital dat zij op 10 juni geeft in de serie Jonge Nederlanders in de Kleine Zaal. ‘Naast Beethoven en Ravel speel ik de Preludes, op. 11 van Skrjabin. Een heel mooi stuk dat ik heb gekozen als eerbetoon aan meneer Wijn. Hij heeft mij zoveel bijgebracht in de afgelopen jaren.’ Alleen al daarom hoopt ze vurig dat dát concert door kan gaan.