Hemelbestormer Fleur Barron - Op zoek naar mijn wortels
do 9 mrt 2023 - 2 minuten leestijd - Tekst: Vrouwkje Tuinman - Foto: Sabine Rovers
Mezzosopraan Fleur Barron geeft een recital met pianist Julius Drake in de Kleine Zaal. Ze verkent in liederen haar wortels, van het Verre Oosten tot in Amerika.
‘Een onverwacht mooi bijeffect van de covid-19-pandemie is dat ik voor het eerst in heel lange tijd mijn Aziatische achtergrond in kon duiken. Ik ben half-Singaporees, werd geboren in Ierland, groeide op in Hong Kong, studeerde in Amerika en woon tegenwoordig in Londen. Als kind ging ik vaak met mijn oom naar Peking-opera’s, en leerde ik Mandarijn en Hokkien. Maar het muziekonderwijs was totaal gericht op westerse muziek. Nog steeds trouwens. Dat is geen onwil, maar komt voort uit een aanname die “gewoon” geworden is: dat westerse klassieke muziek superieur is, en dat je andere bronnen dus niet eens hoeft te bestuderen. Ik realiseerde me enkele jaren terug dat ik nog nooit een Aziatisch stuk had gezongen. Sterker nog: ik kon nauwelijks componisten noemen! Gênant, toch? Daar heb ik de laatste tijd iets aan veranderd.’
Tekst gaat verder onder de video.
Onderdeel van
‘In het programma Homeland, Dreams and Childhood verken ik al mijn wortels, en zijn ze allemaal gelijkwaardig. Een lied van Zubaida Azezi, waarvoor ik speciaal Oeigoers aan het leren ben, klopt helemaal naast werken van Dvořák, Brahms en Ives. Een volksliedje dat mijn tante en oma zongen toen ik klein was is voor mij net zo persoonlijk als de gedichten die Berg verklankte. Ook mag ik twee wereldpremières zingen. Dat vind ik een groot geschenk, omdat het mogen geven van zo’n opdracht ervoor zorgt dat die werken, nadat ik ze heb gezongen, ook voor andere uitvoerders beschikbaar worden.’
In het programma Homeland, Dreams and Childhood verken ik al mijn wortels
‘Het eerste nieuwe werk is van Huang Ruo, die in zijn stukken laat zien hoe complex het is om zowel Chinees als Amerikaan te zijn. Je tot beide culturen te moeten verhouden, en daar soms weerstand van te ondervinden. Het andere stuk is van Alex Ho, die ik uit Londen ken. Hij kijkt op een intrigerende manier naar normen. Waarom zou een lied per se moeten beginnen met een piano-introductie? Hoe kan het dat je als luisteraar de taal niet hoeft te spreken om een lied volkomen te begrijpen?’
Alleen in het hier en nu kun je je thuis voelen
‘Julius Drake is een geweldige mentor voor mij. Sinds de pandemie komen we twee keer per week samen. Gewoon voor de lol: wat voor muziek zullen we eens gaan leren? Hij staat werkelijk overal voor open. Ook voor repertoire dat voor ons nét zo nieuw en misschien wel ongemakkelijk is als voor het publiek. Voor mij gaat het thema Hemelbestormers daarover: je niet laten leiden door tradities, hoezeer je die ook respecteert. Alleen in het hier en nu kun je je thuis voelen, en anderen zich thuis laten voelen.’
