Amatis Trio - jong, virtuoos en vindingrijk

Het is alweer tien jaar geleden dat de Duitse violist Lea Hausmann en de Britse cellist Samuel Shephard samen op zoek gingen naar een pianist, omdat ze graag wilden meedoen aan het Grachtenfestival Conservatorium Concours. Beide musici studeerden destijds aan het Conservatorium van Amsterdam (CvA) en speelden regelmatig duetten op straat in de fietstunnel onder het Rijksmuseum, om wat geld bij te verdienen. ‘In diezelfde periode was het YPF Nationaal Pianoconcours bezig, dus Sam en ik gingen naar het Bimhuis om te luisteren naar de pianisten’, vertelt Lea Hausmann. ‘We waren meteen onder de indruk van [de Nederlands-Chinese pianist] Mengjie Han, ook een CvA-student. Samen met hem hebben we ons aangemeld voor het concours van het Grachtenfestival. Enkele weken later wonnen we de publieksprijs en daarmee ook een optreden in de Kleine Zaal van Het Concertgebouw.’

Volle honderd procent

En daarna maakten ze een vliegende start. De afgelopen tien jaar wonnen ze diverse prijzen, traden ze op in Europese topzalen als Rising Stars van de European Concert Hall Organisation, gaven ze talloze compositieopdrachten en namen ze twee succesvolle albums op. Het Amatis Trio opereert tegenwoordig vanuit Salzburg, als een van de weinige fulltime pianotrio’s in Europa. ‘Het is eigenlijk een wonder dat dat nog kan, in deze tijd. Meestal combineren musici een ensemble met een orkestbaan of met lesgeven, maar wij gaan voor de volle honderd procent voor ons trio.’

Hongerige muziekleraar

Het Amatis opent het concert op zondagochtend met Beethovens Pianotrio in Bes, op. 11 uit 1797. De bijnaam ‘Gassenhauer’ dankt het trio aan het laatste deel. Beethoven schreef negen variaties op een beroemd thema, afkomstig uit de succesvolle komische opera L’amor marinaro, ossia Il corsaro van Beethovens tijdgenoot Joseph Weigl. De leukste liedjes uit deze opera werden overal op straat gezongen, vandaar de bijnaam ‘Gassenhauer’: een deuntje dat in de Gasse (‘steeg’) gezongen wordt. Beethoven koos voor het vrolijke lied Pria ch’io l’impegno, over een hongerige muziekleraar die ‘voordat hij naar het werk gaat’ altijd eerst iets moet eten. Dat Beethoven de kunst van het improviseren uitstekend beheerste, bewees hij met zijn negen fantasierijke variaties op dit thema.

Miljoenen noten voor de piano

Na Beethovens vrolijke, soms zelfs humoristische trio volgt het imposante Eerste pianotrio in d, op. 49 van Mendelssohn. ‘Mendelssohn schreef in totaal twee pianotrio’s, waarin hij de mogelijkheden van dit genre optimaal gebruikt. In beide werken is vooral de pianopartij extreem virtuoos, de pianist heeft miljoen noten te spelen’, vertelt Lea lachend. ‘Tegelijkertijd creëren de twee strijkinstrumenten prachtige kleuren, ze omspelen de virtuoze pianopartij met de mooiste vocale melodieën. Mendelssohn benut alle klankmogelijkheden van de drie instrumenten en wisselt opzwepende, extatische passages af met wonderschone, serene melodieën.’ Ze noemt het stuk een feest om te spelen. ‘Waar we het ook uitvoeren, het publiek geniet altijd zichtbaar van deze virtuoze en vindingrijke muziek!’