Bassist Avishai Cohen: ‘Latin is waarom ik klink zoals ik klink’
do 13 jun 2024 - 2 minuten leestijd - Tekst: Marieke Klomp - Foto: Andreas Terlaak
Contrabassist Avishai Cohen belichaamt de brug tussen Oost en West. Van Israël emigreerde hij naar Amerika, jaren later deed hij het omgekeerde. Ook muzikaal verbindt hij stijlen uit alle uithoeken van de wereld. Op 10 augustus brengt het Avishai Cohen Trio werk van het album Shifting Sands uit 2022 én stukken van het nieuwe album Brightlight, dat in oktober uitkomt.
Avishai Cohen groeide uit tot een van ‘s werelds meest vermaarde bassisten Hij speelde onder meer met Wynton Marsalis, Joshua Redman, Roy Hargrove en maakte jarenlang deel uit van de bands van Chick Corea. De vorm van het trio – piano, bas en drums – is een constante factor in zijn loopbaan. De bezetting verandert soms, de onderzoekende muzikale benadering blijft.
Jeugdige energie
Op beide albums – Shifting Sands en Brightlight – en op het podium neemt Roni Kaspi het slagwerk voor haar rekening. Cohen ontdekte haar toen ze, tijdens de covid-lockdowns, een drumpartij toevoegde aan een van zijn muzikale posts. ‘Sociale media hebben een hoop nadelen, maar een groot voordeel is dat je over de hele wereld met elkaar kunt samenwerken’, vertelt Cohen. ‘Tegenwoordig is het niet vreemd om een talent te ontdekken via Instagram of Facebook. Het is nog makkelijker je te voeden met allerlei genres en stijlen. Jonge mensen komen voorbereid; ze kennen mijn muziek en ik hoor snel of iemand het snapt.’
Tegenwoordig is het niet vreemd om een talent te ontdekken via Instagram of Facebook
‘Kaspi was nog student en als begin twintiger is ze inmiddels een drijvende kracht binnen het trio. Sinds anderhalf jaar speelt ook pianist Guy Moskovich mee. De jonge generatie neemt haar eigen ideeën en netwerk mee. Het geeft een jeugdige energie.’
Avishai Cohen Trio © Shamrockraver
Monumentaal jazznummer
Brightlight bevat net als het vorige album voornamelijk composities van Cohens hand, met titels als Hope en Courage, en er is nogmaals een versie van de traditional Hitragut (kalmte). ‘Inderdaad hetzelfde stuk op twee achtereenvolgende albums, maar deze versie met saxofoon was te mooi om op de plank te laten liggen.’ Ook zijn er enkele jazzstandards opgenomen, waaronder Summertime. Ietwat gewaagd, want zoals Cohen zegt: ‘Dat is het meest monumentale jazznummer ter wereld.’ Het wordt deze keer uitgevoerd in vijfkwartsmaat met skaritmes en zang van de bassist zelf.
Eigen geluid
Inspiratie haalt Cohen uit jazz en latin, maar ook uit rock, klassieke muziek (‘Bach is er altijd’) en de Ladino-muziek van zijn moeder, die hij thuis hoorde. Maar zijn eigen geluid blijft herkenbaar en is terug te voeren op zijn beginjaren in New York: krachtig, vol en percussief. ‘Latin is waarom ik klink zoals ik klink.’
Bach is er altijd
Cohen begon met piano en ontwikkelde als tiener belangstelling voor de bas. In Saint Louis (VS), waar hij met zijn ouders vanuit Israël naartoe was verhuisd, drukte zijn basdocent hem een cassettebandje in de hand: ‘Luister hier maar eens naar.’ Het was het eerste album van basgitarist Jaco Pastorius. ‘Dat kwam hard binnen. De timing, de melodische patronen, maar vooral die krachtige klank vond ik geweldig. Soms zijn er mensen die alles wat daarna komt op zijn kop zetten. Pastorius maakte dat ik nog harder wilde studeren.’
Ik speel wat ik mooi vind, ongeacht in welk hokje het past
Inmiddels heeft Cohen zelf een gezin – de middelste naam van zijn jongste is Jaco – en belichaamt hij de brug tussen Oost en West, tussen genres en tussen generaties. ‘Ik speel wat ik mooi vind, ongeacht in welk hokje het past. Alles gaat om klank. Dat zit heel diep van binnen, het is een innerlijke stem. Ieder gezelschap is anders, ieder nummer, elke plek, iedere dag is anders. Maar eigenlijk is het simpel: ik ben het, die muziek maakt.’
Dit interview is een samenwerking met Jazzism.
